HİÇ’LİK
Bir mertebedir hiç’lik ve ulaşılması zaman alır. ‘Olmak’ kavramının zıttıdır ve olduğun zaman ‘ben’e hizmet etmeye başlarsın. Varlıktaki en tehlikeli durumların başında gelir ‘ben’ (ego) kavramı. Bir şeyler oldukça daha da ister ruh ve doymak bilmez ne yazık ki. Olacağın şeyler hiç bitmez ve sürekli yenileri ile oyalanır ruhun. Bazen unvanlara boğulursun bazen etiketlere ve her zaman daha da fazlasını arzular, hırslanırsın. İşte Hiç’lik burada bir kurtarıcıdır ve tüm statü, unvan, etiket gibi kavramların üst mertebesidir. Ne zaman bir hiç olduğunu anlarsın o zaman tüm koşuşturmaların son bulur. Telaşın bir nehrin akışı içinde kaybolmalı ki bu akış seni daha da hızlı ulaştırsın. Ne zaman çırpınır ve akışı bozarsan su bulanmaya başlar ve yavaşlarsın. Tüm etiketleri bir kenara bırakmak seni alçaltmaz. Belki kör kişiler seni anlamaz, belki üstün olduğunu sanır ve belki de ezilir, küçümsenirsin. Ancak gerçek dostların olur, gerçek insanları tanır ve hakikati yaşarsın. Hiç’...
